Zomer ontgiftingskuur Deel 3: Psy … psyll…. Psyllium vezels en geitenmelk

In mijn (bijna) ‘kuurbijbel’ staat, dat ik iedere dag een lepel psyllium vezels in moet nemen voor ik naar bed ga. Psylliumvezels? Gelukkig legt schrijfster van het boek Jacqueline ook meteen uit dat het vezels zijn die enorm veel vocht opnemen en zo nog meer troep uit mijn darmen lozen. Internet geeft aan dat vlozaad de andere benaming is. Vlo-zaad …. Uhm tja waar kies ik voor; het een lijkt op een vage aandoening en bij de gedachte aan de ander voel ik ze al in mijn darmen springen. Dan toch maar psylliumvezels. Het woord ‘vezels’ is daarin toch de doorslaggevende factor.
Nee, alle gekheid op een stokje, de vezels zijn van groot nut voor mijn lichaam, dus mogen ze aangeschaft worden.

Ze geven ook nog eens een verzadigd gevoel, dus minder hongergevoel. Fijn idee ook voor het afvallen. Ik schrik alleen van het bedrag, maar besef me terdege dat een eetlepel per dag absoluut fijn voor darmen is. Geen snoep, geen koek, geen chips … tel die bedragen per maand eens op. Nou, dan kan er wel een bus psylliumvezels gekocht worden. Ik kom ook een goedkopere versie tegen, maar twijfel sterk aan de kwaliteit. Misschien verkoopt de biologische winkel het wel. Jawel, zeker wel, maar het bedrag is nog hoger. Uiteindelijk kom ik toch weer op de link van Jacqueline uit. Waarom verder zoeken als zij me daarin al tipt? Toch de eigenzinnigheid van de mens, denk ik dan maar.

Ik bestel meteen drie bussen. Of het smaakt of niet doet er niet toe, het mag er in mijn leven bij, dus dan maar meteen goed.

 Psylliumvezels

 

Pecorino kaas
Ik mag veel producten niet meer eten, gelukkig ook nog genoeg andere voedingsmiddelen wel. Zo zal ik koemelk gaan ruilen voor geiten- of schapenmelkproducten. Dat zal wel wennen zijn. Morgen met de boodschappen gaat er geitenmelk in het karretje en in de stad ga ik lekkere Pecorino kaas (geitenkaas) halen.

Noten en zaden eten we hier al met regelmaat. Olijven, tomaten, sla, pijnboompitten, gedroogde vruchten, ze zijn hier altijd al aanwezig. Daar ligt de verandering bij mij niet zo zeer.
Het zal het brood zijn wat ik ga missen en mijn boerenvla, de zelfgemaakte appelmoes, de snoepjes in de auto en de hagelslag. Voor vier weken is het te doen, daar richt ik me als eerste maar op. Ik denk nog niet aan de weken na het ontgiften.

Gisterenavond nog heerlijk pasta gegeten. Ik voel nu niet meteen de behoefte om op de valreep nog veel troep te eten. Het is goed zoals het is. De koekjes had ik al de deur gewezen, net als het vlees. Alleen vanaf volgende week is het ook gewoon geen optie meer om het gewoon toch een keer wel te eten. Misschien krijg ik er dan juist wel meer zin in, omdat het niet mag. Ik ben benieuwd hoe het allemaal zal zijn zo die vier weken. Nog een weekend te gaan. Morgen boodschappen halen en zondag een dag buitenshuis met iets lekkers bij de koffie. Daarna ga ik van start. Ik vind het best spannend.

Zomer ontgiftingskuur Deel 2: Aanstekelijk enthousiasme

Ik noem het mijn “Zomer ontgiftingskuur”, hoewel je het natuurlijk ieder moment van het jaar kunt doen. Maar voor mij voelt het nu echt als een zomeractie. In het boek wordt het detoxen genoemd, maar dat vind ik weer zo’n trendy woord. Nee hoor, gewoon ontgiften of zuiveren, dat klinkt voor mij al helemaal goed.

Vol enthousiasme ben ik in het boek gedoken. Recepten, tips, geen aangereikt programma, maar duidelijk een globale inhoud waar je zelf vorm aan mag geven. Kijk, daar houd ik van. Dat de mens zelf ook nog geprikkeld wordt om na te denken en niet klakkeloos maar in zijn mond stopt wat de schrijfster Jacqueline je zegt te eten.

Zoals zo vaak, werkt mijn enthousiasme aanstekelijk door naar anderen. Uren heb ik met twee vriendinnen aan de telefoon gezeten, pratend over deze zomerkuur.  Wat wel, wat niet, wat is in ieder geval gezond, waar haal je je energie uit en ga zo maar door. De ene vriendin was al heel goed op rit qua voeding en ging na ons gesprek toch sterker overwegen om de groene smoothies weer op te pakken en misschien toch helemaal suikervrij te gaan. De andere vriendin noteerde tijdens het telefoongesprek van alles en sms’te me de volgende dag dat ze als lunch kikkererwten met ei en mais at. Er waren weer twee mensen gerichter met hun gezondheid bezig. Ik genoot.

Een berichtje over de zomerkuur op facebook, trickerde mijn schoonzus en de dag erna zat ik bij haar aan tafel met het boek. Mijn man had al gezegd dat het zeker wat voor zijn zus zou zijn en hij haar het boek wel cadeau wilde geven. Dat werd dankbaar ontvangen.

Mijn andere schoonzus bleek het boek al in huis te hebben staan en na een praatje had ze het uit de kast gevist en bedankte ze me voor de ‘druk op de knop’. Zij zou ook gaan starten.

Ik moet er altijd om lachen. Hoe zoiets gaat. Iemand heeft ergens interesse in en gaandeweg de dagen sluiten anderen zich ook aan. In het geval van gezond met je lichaam omgaan is dat uiteraard niet erg! En ik ben ook wel eerlijk als ik zeg dat ik het fijn vind als meer en meer mensen gezonder en bewuster gaan leven. Dat ik ze daar het zetje toe kan geven, doe ik meer dan graag.

Ook nog even in overleg met Paul, mijn man, want hij gaat het hier ook allemaal meemaken de aankomende weken. Hij geeft aan zoveel mogelijk mee te willen eten en vult het naar gelang zelf aan met wat hij wil. Voor hem niet zo streng, maar vind het helemaal prima om gezond mee te eten. Fijne vent!

En zo zijn er in drie dagen tijd al minimaal zes mensen die hun eetpatroon onder de loep aan het nemen zijn. Wat een genieten!

Zomerontgiftingskuur Deel 1: Iedere stap op het juiste moment

Ruim een jaar geleden kwam ik de titel van het boek tegen en ik heb het op een papiertje genoteerd. Zo’n boek waarvan je gewoon weet dat je die een keer gaat kopen. De tijd ging voorbij, de titel raakte in de vergetelheid.
Tot ik vorige week een stapeltje leesboeken, die op mijn tafeltje naast mijn stoel lagen, ging sorteren. Bij het derde boek zaten drie kleine velletjes papier met wat krabbels. Ik voelde me blij worden, toen ik op een van de papiertjes de titel weer zag staan. Welke inhoud hierachter schuil ging wist ik niet meer, maar ik herinnerde me wel het gevoel toen ik deze woorden opgeschreven had. Een blik op internet bracht alles weer terug in het geheugen en ik wist dat de timing niet beter kon.

Sinds een paar weken had ik mijn motto “Gezond leven, eten en bewegen!” weer hoog in het vaandel staan en het ging me tot nu toe goed af. Bewust eten, niet meer snoepen, geen koek en chips, vlees van de menukaart af en iedere dag een lekkere wandeling met de hond. Ik ben eerlijk als ik zeg dat er ook wel een aantal kilo’s gemist kunnen worden en dat dat ook een prima stimulans was om mijn credo in te zetten.

Zo één, twee keer per jaar plannen mijn man en ik een sap- en retraiteweekend. Dat doen we gewoon hier thuis. Van vrijdag tot en met zondag geen prikkels van buitenaf zoals televisie, telefoon, radio, internet of familiebezoekje en daarnaast, in plaats van vast voedsel, iedere maaltijd een gezonde groenten- of fruitsmoothie. Het zijn altijd heerlijke weekenden, met veel nieuwe inzichten, meditaties en het gevoel dat het lichaam ook even op een rustiger pitje heeft mogen werken.

En daar was nu de titel van het boek. Op het papiertje voor mijn neus; “In 28 dagen van gifbelt naar tempel”.
Vier weken lang ontgiften. Geen weekendje zoals wij doen, of een week in een kuuroord, maar echt bewust vier weken aan de slag. Een hele maand geen troep en gif in mijn lichaam. Ik voelde me jubelen van binnen. Dit ga ik doen!


In no-time had ik het boek besteld en merkte aan mezelf dat ik in spanning zat te wachten tot het bezorgd zou worden. In die tijd bekeek ik welke vier weken me goed zouden uitkomen. De hele maand juli zou een goede optie zijn. Ik was nu al fijn bezig met het gezonde eten en het bewegen, dus zou het goed kunnen aansluiten. Verjaardagen en feestjes had ik wel, maar daar zou ik wel uitkomen.


De postbode was laat. Meestal als je op iets leuks zit te wachten. Maar mijn geduld werd beloond. Het boek was binnen. De foto’s maakten me zo nodig nog enthousiaster. Het zag er fris en overzichtelijk uit. En ik wist het zeker; mijn vier weken ontgiften komen er aan!

In deze tijd waarin er zoveel verandert in de energie om ons heen, we naar nieuwe tijden over gaan en waarin de economie vraagt om beter naar ons lichaam te luisteren, wordt me weer duidelijk dat iedere stap die genomen wordt, zich op het juiste moment aandient. Zo is dit boek een klein geschenk uit de hemel. Het is een jaar bewaard gebleven en op dit moment meer dan welkom.

Niet verspillen maar Leef!

Als de eeuwigheid zou stoppen wanneer wij de knop in zouden drukken, zouden wij het voor het zeggen hebben. Dat hebben we niet en daarmee mogen we beseffen dat we de lijnen van de levens vanuit de eenzaamheid mogen bekijken.
Met elkaar en zo alleen, vaak zo samen dat het een groot geheel lijkt maar het maakt de lijn van het leven duidelijker als je alleen staat en alleen kijkt
Het maakt geen draaiing in het geheel, want het geeft een even zo grote stap van het een naar het ander. Waar land overgaat in zee en de bomen in de woestijn zullen staan. Het gaat niet zoals wij zeggen, het gaat zoals de wereld het wil en daarmee geven we aan dat de mensheid een klein onderdeel is van deze grote massa.
Een klein ieniemienie stukje waarvan we mogen genieten en mogen zijn en beseffen dat het allemaal van korte duur is en we daarom alle stappen mogen zetten die we hebben.

Kijk met een vergrootglas naar jezelf en zie waar je kwaliteiten liggen. Zonde om iets te laten liggen, er ligt al zo weinig, laten we het in godsnaam allemaal beetpakken en beleven.Hoe groot het voor ons ook lijkt, het is niets, totaal niets, maar het kan groter worden zodra wij het liefde en aandacht geven en we weten dat de wereld door onze stap niet sneller
langzamer gaat ,maar het maakt de lijn van de leylijnen duidelijker en daarmee mag je de keuze maken. Ga ik het laten liggen, ga ik maar één ding aanpakken of ga ik het aan met mezelf en mijn eigen energie die er is en de mogelijkheden die er zijn. Weet dat we bestaan en waar we vandaan komen, maar besef ook de nietigheid en de mogelijkheden die voor ons soms onneembaar zijn, maar die maar zo klein zijn dat we ze met 1 vinger op kunnen tillen en kunnen vormen naar eigen wensen. Waarom altijd moeilijk doen? We sluiten de ogen voor de antwoorden, omdat we dit makkelijker vinden, onze ego’s roepen harder dan ons hart. Wanneer zijn we het kwijtgeraakt? Laten we opstaan en zien en weten wat te doen.

Geen seconde meer verliezen, want tijd is niets en alles is tijd. We gaan sneller dan wat dan ook en we denken dat we langzaam gaan, dat de tijd stilstaat en dat de mensheid het voor het zeggen heeft.
Niets is meer waard, de daken van de huizen lijken van papier als de natuur haar intrede doet. Hou haar niet tegen, want zij gaat het verschil maken als we willen.
Neem de liefde voor jezelf en ga je eigen wereld vol zetten met alles wat je wilt, niet twijfelen en geen tijd verspillen. Nadenken is voor anderen, bewegen en doen, gaan en ontdekken.
Stilzitten en afwachten is te lang gedaan, opstaan en gaan leven, leren luisteren naar jezelf. Geen gedoe en moeilijke feiten, welnee alles is glashelder. Opstaan en gaan bewegen naar je liefste wensen en alles wat je fijn vindt. Nooit en te nimmer denken dat je iets niet kunt, nooit, maar dan ook nooit. Alles is mogelijk, waar je het ook vandaan haalt, maar besef dat het tijd en passie mag kosten en die heb je in een enorm pakket bij je geboorte meegekregen. Ben je hem kwijtgeraakt, even zoeken en hij is er weer, want dat is wat het geval is. We zijn teveel gekleurd in de jaren die we gehad hebben, maar weet , weet lieve mensen dat we het weer terug kunnen keren naar de begin fase van ons leven. Weet dat je je puurheid terug kunt vinden als je wilt. Duidelijk een zijn met jezelf, het is voor iedereen neergelegd.

Geef leven de ruimte, niet sippen en sikkeneuren maar leven, leven vanuit dromen en wensen, vanuit kracht en liefde, vanuit alles wat je in je hebt. Geef wat je te geven hebt, wacht niet langer en voel diep van binnen waar je liefde naartoe gaat. Daar ga je heen. Ook al wil je honderd keer anders , je innerlijke kracht zegt waar je heen gaat, niet anders dan dat, iedere keer weer. Daar ben je mee op deze aarde gekomen. Afspraken met jezelf en met de mensen om je heen. De een wil dit de ander dat, maar lieve mensen verzaak niet en doe wat je hart zegt.
Niet luisteren naar hoofd en omgeving, maar luisteren naar je hart. Waar ben je die kwijtgeraakt? Zoeken en vinden en weer gaan leven vanuit passie en liefde en kracht en wijsheid en weten en voelen en zeggen en zorgen, zorgen voor jezelf. Geen zorgen maken maar weten wat je wilt, niet groter maken dan het is, wil je meer dan is er meer, daar hoef je niet moeilijk over te doen. Het is er dus pak het dan ook. Jij kunt er bij. Ieder eigen stappen te zetten. Wil je het anders, verander het dan, ook dat is aan jou. Zelf doen, iedere keer weer. Kom maar, laat maar komen en geniet. Weet waar je naartoe wilt, dat loopt een stuk makkelijker in het hier en nu. Lieve mensen ga genieten en leven, het is immers maar een fractie van de tijd dat de planeet aarde bestaat, waarom verspillen met onnodig gedoe. Niet doen, beleef iedere seconde, ieder moment, ieder samenzijn en laat alle sores achterwege. Het is er, nu en straks. Aan jou om het te zien. Niet verspillen maar LEEF!!!