De dame op de stoel tegenover me leek erg vastbesloten.
Als startende ondernemer, die me voor wat zakelijk advies bezocht, vertelde ze me dat ze gedroomd had over een groot pand, midden in de stad en voor haar klanten goed bereikbaar. Ze had heel duidelijk gezien waar het pand stond en kon er zo naartoe fietsen.
Dat zou haar nieuwe onderkomen worden, voor haar vers te starten praktijk.
Toen ik haar vroeg wat de kosten voor de huur waren zei ze, zonder ook maar een spier te verrekken, dat het duizend euro per maand was.
Ik bleef haar aankijken en knikte. Ze meende het volgens mij echt serieus.
Ze had me daarvoor verteld dat ze nog geen papieren had voor de activiteiten die ze wilde gaan doen en dus binnenkort een cursus zou gaan volgen. Een thuiscursus, lekker snel klaar en dan aansluitend starten. Het pand uit haar dromen stond tien straten verderop en had al een ‘Te Huur’ plakkaat op het raam zitten. Alles bij elkaar optellend zou het appeltje eitje worden. Binnen een jaar zou het gerealiseerd zijn.
Ze was overtuigd van haar plan.
Ik pakte pen en papier en een rekenmachine. Ik vroeg haar hoe duur de consulten waren.Ze noemde per direct het hoogste bedrag op, waarbij ik me afvroeg of een particulier zo een bedrag wilde betalen. De cliënt zou het uit eigen zak moeten betalen. Er waren nog geen vergoedingen vanuit de zorgverzekeraars.
Een eenvoudige rekensom vertelde ons dat er alleen voor de huur al vijfentwintig sessies per maand nodig waren. We gingen verder naar gas, water en licht, marketing gelden, btw afdracht, telefoonkosten, internetaansluiting, inkomstenbelasting en als laatste nog een fatsoenlijk salaris. Je wilt al die drukte toch immers niet op je nek halen om alsnog een droge boterham te eten. Om het niet al te heftige te maken liet ik een ziektekosten verzekering en een pensioenopbouw nog maar even weg.
De eindberekening op ons lijstje liet zien, dat ze vanaf dag één een bomvolle agenda zou moeten hebben. Geen gaatje meer over en dat dag in dag uit, zomermaandenstop of niet. Ziek zijn of vakantie zou er niet meer inzitten. Alleen dan zou ze haar pand kunnen betrekken.
Ik zie het vaker gebeuren: mensen die razendsnel in een pand trekken. Al dan niet te hoog in huur, maar wel met vaste terugkerende kosten. Er komt wellicht een personeelslid bij, en nog eentje. Extra kosten. Een van de twee wordt eens wat vaker ziek. De huur en alle kosten draaien door. Het personeelslid verdient zichzelf niet meer terug, het wordt interen op de pot met geld. Als die er sowieso al was.
Er blijken minder klanten te komen dan gedacht en er moeten flinke marketingacties gedaan worden. De zomermaanden blijken inderdaad komkommertijd te zijn; nagenoeg geen inkomsten.
Langzaam groeit het pand, en alles wat daar financieel bij komt kijken, boven het hoofd van de ondernemer. Het wordt water naar de zee dragen en het is te hopen dat de verhuurder zo coulant is om het huurcontract wat eerder dan overeengekomen te willen beëindigen.
Kijk wat je daadwerkelijke inkomsten zijn. Reken jezelf niet rijk, maar wees eerlijk. Wellicht kun je ook nog andere diensten aanbieden die ook geld binnen brengen. Probeer zo lang mogelijk op een locatie te blijven waar de kosten minimaal zijn; Een opgeknapte slaapkamer, zolderkamer, huren bij een andere praktijk, allemaal opties die je niet per direct de kop kosten. En bouw je klantenkring zover uit, dat je zeker weet dat ze mee zullen gaan als je de stap naar groter zou zetten. Een pandje lijkt zo leuk, maar verkijk je er niet op. Doe het stap voor stap. Denk groot, dat mag altijd, maar wel gedoseerd en in de juiste volgorde. Als de inkomsten voldoende zijn om alles te betalen, dan is het pas aan de orde om de overstap te maken.
De dame in kwestie was geraakt door de rekensom, maar bleef voornemens om in het pand van haar dromen te trekken. Mijn advies van een stappenplan leek niet meer binnen te komen. Ze zou de cursus ‘even snel’ gaan volgen en daarna aan de slag op haar droomlocatie, midden in de stad. We hebben elkaar de hand geschud en ik heb haar succes gewenst.
Nu, zoveel jaar later, is het pand nooit door haar betrokken en zijn de activiteiten kleinschalig gebleven. Jammer dat ze niet heeft doorgezet en ze het pand niet wat later in de tijd is gaan huren.
Want een droom realiseren is het mooiste wat er is!
