Aansluitend aan mijn vorige blog ontving ik een mailtje. Complimenten over het retraite weekend. Het leek haar onmogelijk om in haar eigen leven te integreren, maar vond het bovenal erg interessant.
Daarna kreeg ik een vraag waarin ze aangaf dat ze eigenlijk wel las wat ik niet deed, maar benieuwd was wat ik wel deed. Ik heb serieus even over die vraag
na moeten denken.
En dan niet omdat ik niet weet waar ik mijn dagen mee vul, maar deze vraag ging voor mij even dieper.
Was de vraag gebaseerd op het retraiteweekend, of over mijn algehele dagelijkse gang van zaken?
In het weekend heb ik heerlijk gelezen, geschreven aan mijn boek en in mijn dagboekje, heb ik contact gehad met de spirits, heb ik op meditatieve manier de sapjes klaar staan maken, heb ik geslapen en wandelingetjes gemaakt. Ik heb gezeten en gelegen, gevoeld en gedacht. Ik heb mezelf gevoeld in veel opzichten.
En doorzettend naar mijn leven rond dit weekend ..... Ik ben op dit moment bovenal bezig om de juiste invulling in te zetten die mijn leven die kleur geeft die het voor nu mag hebben. Ik ben keuzes aan het maken, ik ben aan het voelen waar mijn energie wel en niet naartoe mag. Ik ben volop aan het genieten van mijn nieuwe leven in deze nieuwe omgeving. Ik ben sterker aan het worden, zodat ik duidelijker achter mijn keuzes kan gaan staan. Me niet laten wankelen door de mensheid om me heen, die mijn creatieve inslag en open insteken nog niet helemaal gewend zijn.
Ik ben bezig om mezelf daarin steeds serieuzer te gaan nemen, waardoor ik ook naar buiten steeds sterker groei.
Ik ben naar mezelf aan het luisteren, van mezelf aan het houden, taartpunten opnieuw aan het indelen en ieder moment van de dag aan het beleven en aan het genieten.
Ja daar ben ik op dit moment mee bezig!
Had je wellicht een lijstje verwacht met lezen, schrijven, schilderen, wandelen, fietsen, telefoneren, werken, etc etc etc .... bedenk dan dat iedere activiteit tot bovenstaande kan leiden. Wat de activiteit is doet er niet toe .... het is hetgeen wat er onderliggend gebeurd. Word je moe van je werk, of van de vereniging waar je bij zit? Word je vrolijk van je kindertjes of van je hond? Wordt je verdrietig van een film of van een bericht van een vriend? Je ziet het, iedere keer andere zaken met dezelfde reacties, emoties; werk, vereniging, kindertjes, hond, film, vriend .... Het is niet de invulling waarmee, het is het gevoel wat het oplevert, en daar kun je mee aan de slag. Daarvan groei je, iedere dag weer een beetje verder!
woensdag 23 juni 2010
zondag 13 juni 2010
Ik en Mezelf, een weekend lang!
Als ik dit schrijf, zit ik midden in ons sap-retraite weekend. Dit schrijven kan dus ook pas aan het eind van dit weekend geplaatst worden. Dan mag ik weer op internet.
Het sap-retraite weekend heb ik vorig jaar voor het eerst ingevoerd. Toen ik nog alleen woonde. Een weekend thuis en weg van alles; geen telefoon, geen internet, geen mobieltjes, chat, mail, televisie. Ja, ik hoor je denken; ‘Och, dat heb ik wel vaker zo een dag dat ik niets met die soorten van techniek te maken heb.’ Maar dit weekend steekt net wat anders in elkaar. Het is een weekend van stilstaan bij jezelf, nadenken en voelen. Waar sta ik nu, waar kom ik vandaan en waar wil ik naartoe. Geen invloeden van buitenaf aan boodschappen of wat dan ook.
Bij dit stukje retraite wordt het lichaam ook direct een weekend lang gereinigd door alleen groenten/fruitsappen te drinken. Niet in een luxe oord, in een bosrijke omgeving met nog twintig andere mensen. Nee, thuis, in onze eigen omgeving, in onze eigen straat, samen, met z’n twee.
De start vrijdagmiddag begint met een overheerlijke Ayurvedische massage bij een dame in Deventer. Wat een zaligheid. Ze masseert met olie, een warme olie, geen aromatische olie maar een gezegende olie ergens uit een ver en warm land. Een dikkere olie, die ze verwarmt boven een klein brandertje. Zelfs mijn hoofdhuid wordt met de olie gemasseerd. Ze raakt heel gericht een aantal chakrapunten aan die ik direct voel reageren. Ik voel ze letterlijk mooi opengaan en stromen. Bijzonder! Gezicht, borst, nek, rug, billen, benen … geen plekje wordt overgeslagen, mijn hele lichaam geniet van de warme olie.
Terug thuis wordt de eerste sapcombinatie gemaakt. Gelukkig heb ik een prachtig boek wat ik iedereen aanraad ‘Sappen en Smoothie Bijbel’, waar we alle combinaties uit kunnen halen. Bij iedere sapmix staat waar het voor is; veel vitaminen, zuiverend, verkwikkend etc. Zo wist ik niet dat wortelsap en spinaziesap goed voor je hersenen zijn. Wel wist ik dat bleekselderij vochtafdrijvend is.
Het lijstje die ochtend op de markt was aanzienlijk; 2 kilo wortelen, 1 kilo druiven, zes appels, 12 tomaten, broccoli, spinazie, peren, citroen, taugé, rauwe bieten, 2 kroppen ijsbergsla, sinaasappels, mandarijntjes. De man had er duidelijk schik in en gaf ons flink wat peren extra en schoof een extra doos druiven in de tas. Dat het maar mocht smaken. Nou, dat zou het zeker doen. Met aardig wat vitaminen in onze armen gingen we huiswaarts.
En na de ontspannende en afvalstoffen afdrijvende Ayurvedische massage die middag, drinken we ons eerste sap. Voor mijn vriend Paul helemaal nieuw. Toen ik hem een paar weken geleden vertelde dat ik nog wel een keer zo’n weekend wilde houden zoals ik vorig jaar een aantal keer had gedaan, gaf hij aan dat hij het wel leuk zou vinden om het ook te ervaren. En daar zit hij, met zijn glas sap. Bieten, wortelen en sinaasappel. Een grijns op zijn gezicht. Hij vindt het leuk én lekker.
De eerste uren van zo’n weekend zijn altijd ‘loslaat-uren’. Je komt dan zeg maar langzaamaan los van de dagelijkse routine, van de dingen zie zich normaliter aandienen. Dan passeren er nog wat activiteiten in je hoofd; ‘Ik zal van het weekend de rekeningen nog even overmaken. Morgen maar even reageren op het mailtje van die of die. Eens kijken of ik alvast wat dingetjes kan halen voor het schilderen van volgende week.’ Nee, je mag het allemaal loslaten. Daar hoef je totaal niet bij stil te staan zo’n weekend. De aandacht mag totaal op jezelf gericht zijn. Totaal op jezelf! Niemand anders dan jij.
We zijn die avond allebei in een boek verzonken. Het zijn duidelijk de ‘loslaat- uren’. Het loskoppelen van de dagelijkse dingen, nog niet helemaal op jezelf gericht. Wel in rust, maar toch nog ‘informatie’ vanuit een boek in plaats van je eigen gedachten en gevoelens voelen. Half tien houden we het voor gezien en rollen we moe en voldaan ons bed in.
Vanmorgen is het al anders. Ik heb duidelijk dat ik tijdens dit weekend mijn nieuwe toekomst mag gaan inkleuren en vormgeven. Waar wil ik heen, wat ga ik doen? Visueel in beeld krijgen wat het pad wordt. Er zijn al wat inzichten naar boven gekomen, een aantal vragen aan mezelf om daar eens over na te denken en een beeld van waar het uiteindelijk uitkomt. Nog niet helemaal scherp, maar de contouren staan er. Prachtig. Paul is de tuin in geschoven met pen en papier. Ook hij heeft bij zichzelf aangehaakt. Geen boekje meer nodig; eigen energie, eigen ruimte …. Het is fijn te zien dat dat ook bij hem gebeurt, dat hij zich mee laat voeren in de energieverandering die tijdens zo’n weekend ontstaat. En als ik hem vraag hoe het voelt zegt hij: ‘Ik zit in een soort flow. Heel dicht bij mezelf, en de rest om me heen is een soort mistig. Ik weet dat het er is; de kipjes, de hond, de buren en de spelende kindertjes. Maar daar houdt het helemaal mee op.’ En zo voelt het ook, zo bij jezelf. Beide zeggen we dat dit het gevoel is van waaruit we de dagen willen ervaren. Voor mij bekend van vorig jaar. Toen zat ik met regelmaat in een vergelijkbare flow.
Op de koelkast hangt een klein schema voor dit weekend … De tijden van de sapmomenten, het wandelingetje, het uurtje slapen en bovenal de uren eigen tijd. Zo hebben we het samen duidelijk hoe dit weekend er in grove lijnen uitziet.
Ieder in eigen energie. Afgesproken dat we geen uitgebreide gesprekken hebben, zodat een ieder in zijn eigen energie kan blijven en niet over hoeft te springen in die van de ander. Natuurlijk is het hier niet totale stilte. Maar het is tot het minimum beperkt. Je hoeft niet tegen de ander te zeggen dat de olie lastig van je huid af ging toen je na de massage onder de douche stond. Je hoeft niet te vertellen wat voor grappige anekdote je in je boek vind. Je hoeft niets van jezelf te delen, je mag het bij jezelf houden. En zo krijg je ook van de ander geen informatie en mag je helemaal in jezelf en bij jezelf zijn.
Zaterdagmiddag is het nu, Paul nog in de tuin aan het schrijven en ik aan het begin van het inkleuren van mijn toekomstbeeld. We hebben dit retraite-sapweekend tot morgenmiddag.
Het is enorm rustig, ondanks dat kindertjes buiten verwoede pogingen doen om geluid uit de oranje WK toeters te krijgen. Dat is buiten, dit is binnen. En verder van binnen, diep bij mezelf van binnen wordt er gelachen, een prachtige glimlach … het voelt fijn om aandacht te krijgen, om gehoord te worden, om te werken aan jezelf. Zo mooi! Paul en ik zijn het er over eens; dit zouden veel meer mensen moeten doen. Zo bewust met jezelf bezig zijn, los van de dagelijkse sleur. Jezelf horen en voelen.
En bij het volgende sapje zal ik proosten. Proosten op de liefde voor mezelf! Ik en Mezelf!
Het sap-retraite weekend heb ik vorig jaar voor het eerst ingevoerd. Toen ik nog alleen woonde. Een weekend thuis en weg van alles; geen telefoon, geen internet, geen mobieltjes, chat, mail, televisie. Ja, ik hoor je denken; ‘Och, dat heb ik wel vaker zo een dag dat ik niets met die soorten van techniek te maken heb.’ Maar dit weekend steekt net wat anders in elkaar. Het is een weekend van stilstaan bij jezelf, nadenken en voelen. Waar sta ik nu, waar kom ik vandaan en waar wil ik naartoe. Geen invloeden van buitenaf aan boodschappen of wat dan ook.
Bij dit stukje retraite wordt het lichaam ook direct een weekend lang gereinigd door alleen groenten/fruitsappen te drinken. Niet in een luxe oord, in een bosrijke omgeving met nog twintig andere mensen. Nee, thuis, in onze eigen omgeving, in onze eigen straat, samen, met z’n twee.
De start vrijdagmiddag begint met een overheerlijke Ayurvedische massage bij een dame in Deventer. Wat een zaligheid. Ze masseert met olie, een warme olie, geen aromatische olie maar een gezegende olie ergens uit een ver en warm land. Een dikkere olie, die ze verwarmt boven een klein brandertje. Zelfs mijn hoofdhuid wordt met de olie gemasseerd. Ze raakt heel gericht een aantal chakrapunten aan die ik direct voel reageren. Ik voel ze letterlijk mooi opengaan en stromen. Bijzonder! Gezicht, borst, nek, rug, billen, benen … geen plekje wordt overgeslagen, mijn hele lichaam geniet van de warme olie.
Terug thuis wordt de eerste sapcombinatie gemaakt. Gelukkig heb ik een prachtig boek wat ik iedereen aanraad ‘Sappen en Smoothie Bijbel’, waar we alle combinaties uit kunnen halen. Bij iedere sapmix staat waar het voor is; veel vitaminen, zuiverend, verkwikkend etc. Zo wist ik niet dat wortelsap en spinaziesap goed voor je hersenen zijn. Wel wist ik dat bleekselderij vochtafdrijvend is.
Het lijstje die ochtend op de markt was aanzienlijk; 2 kilo wortelen, 1 kilo druiven, zes appels, 12 tomaten, broccoli, spinazie, peren, citroen, taugé, rauwe bieten, 2 kroppen ijsbergsla, sinaasappels, mandarijntjes. De man had er duidelijk schik in en gaf ons flink wat peren extra en schoof een extra doos druiven in de tas. Dat het maar mocht smaken. Nou, dat zou het zeker doen. Met aardig wat vitaminen in onze armen gingen we huiswaarts.
En na de ontspannende en afvalstoffen afdrijvende Ayurvedische massage die middag, drinken we ons eerste sap. Voor mijn vriend Paul helemaal nieuw. Toen ik hem een paar weken geleden vertelde dat ik nog wel een keer zo’n weekend wilde houden zoals ik vorig jaar een aantal keer had gedaan, gaf hij aan dat hij het wel leuk zou vinden om het ook te ervaren. En daar zit hij, met zijn glas sap. Bieten, wortelen en sinaasappel. Een grijns op zijn gezicht. Hij vindt het leuk én lekker.
De eerste uren van zo’n weekend zijn altijd ‘loslaat-uren’. Je komt dan zeg maar langzaamaan los van de dagelijkse routine, van de dingen zie zich normaliter aandienen. Dan passeren er nog wat activiteiten in je hoofd; ‘Ik zal van het weekend de rekeningen nog even overmaken. Morgen maar even reageren op het mailtje van die of die. Eens kijken of ik alvast wat dingetjes kan halen voor het schilderen van volgende week.’ Nee, je mag het allemaal loslaten. Daar hoef je totaal niet bij stil te staan zo’n weekend. De aandacht mag totaal op jezelf gericht zijn. Totaal op jezelf! Niemand anders dan jij.
We zijn die avond allebei in een boek verzonken. Het zijn duidelijk de ‘loslaat- uren’. Het loskoppelen van de dagelijkse dingen, nog niet helemaal op jezelf gericht. Wel in rust, maar toch nog ‘informatie’ vanuit een boek in plaats van je eigen gedachten en gevoelens voelen. Half tien houden we het voor gezien en rollen we moe en voldaan ons bed in.
Vanmorgen is het al anders. Ik heb duidelijk dat ik tijdens dit weekend mijn nieuwe toekomst mag gaan inkleuren en vormgeven. Waar wil ik heen, wat ga ik doen? Visueel in beeld krijgen wat het pad wordt. Er zijn al wat inzichten naar boven gekomen, een aantal vragen aan mezelf om daar eens over na te denken en een beeld van waar het uiteindelijk uitkomt. Nog niet helemaal scherp, maar de contouren staan er. Prachtig. Paul is de tuin in geschoven met pen en papier. Ook hij heeft bij zichzelf aangehaakt. Geen boekje meer nodig; eigen energie, eigen ruimte …. Het is fijn te zien dat dat ook bij hem gebeurt, dat hij zich mee laat voeren in de energieverandering die tijdens zo’n weekend ontstaat. En als ik hem vraag hoe het voelt zegt hij: ‘Ik zit in een soort flow. Heel dicht bij mezelf, en de rest om me heen is een soort mistig. Ik weet dat het er is; de kipjes, de hond, de buren en de spelende kindertjes. Maar daar houdt het helemaal mee op.’ En zo voelt het ook, zo bij jezelf. Beide zeggen we dat dit het gevoel is van waaruit we de dagen willen ervaren. Voor mij bekend van vorig jaar. Toen zat ik met regelmaat in een vergelijkbare flow.
Op de koelkast hangt een klein schema voor dit weekend … De tijden van de sapmomenten, het wandelingetje, het uurtje slapen en bovenal de uren eigen tijd. Zo hebben we het samen duidelijk hoe dit weekend er in grove lijnen uitziet.
Ieder in eigen energie. Afgesproken dat we geen uitgebreide gesprekken hebben, zodat een ieder in zijn eigen energie kan blijven en niet over hoeft te springen in die van de ander. Natuurlijk is het hier niet totale stilte. Maar het is tot het minimum beperkt. Je hoeft niet tegen de ander te zeggen dat de olie lastig van je huid af ging toen je na de massage onder de douche stond. Je hoeft niet te vertellen wat voor grappige anekdote je in je boek vind. Je hoeft niets van jezelf te delen, je mag het bij jezelf houden. En zo krijg je ook van de ander geen informatie en mag je helemaal in jezelf en bij jezelf zijn.
Zaterdagmiddag is het nu, Paul nog in de tuin aan het schrijven en ik aan het begin van het inkleuren van mijn toekomstbeeld. We hebben dit retraite-sapweekend tot morgenmiddag.
Het is enorm rustig, ondanks dat kindertjes buiten verwoede pogingen doen om geluid uit de oranje WK toeters te krijgen. Dat is buiten, dit is binnen. En verder van binnen, diep bij mezelf van binnen wordt er gelachen, een prachtige glimlach … het voelt fijn om aandacht te krijgen, om gehoord te worden, om te werken aan jezelf. Zo mooi! Paul en ik zijn het er over eens; dit zouden veel meer mensen moeten doen. Zo bewust met jezelf bezig zijn, los van de dagelijkse sleur. Jezelf horen en voelen.
En bij het volgende sapje zal ik proosten. Proosten op de liefde voor mezelf! Ik en Mezelf!
Abonneren op:
Posts (Atom)