Zuiverheid die Pijn heet

Ik word er soms verdrietig van. Zoveel leed, verbaal, non verbaal, lichamelijk. Wat mensen elkaar aan doen. Ik zag net een video van een babysitter die een baby zo enorm vaak op het hoofdje slaat.  Uit boosheid? Hoe komt iemand zo ver?? En dan tegen de ouders zeggen dat ze vindt dat zij dit wel mag doen, omdat zij vindt dat de ouders het kind te laks opvoeden. Ik kan er niet bij…. met geen enkele vezel in mijn lichaam kan ik deze handelingen ooit begrijpen. Waarom??

 Maar ook dichter bij huis, mensen om je heen….  Waarom zo vaak een botte mening uiten? Waarom jezelf bewust zo ver boven de ander zetten, dat de ander zich altijd kleiner voelt? Waarom respecteer je de ander niet voor wat hij of zij te zeggen heeft? Waarom vinden mensen zich beter dan de ander?

Weet je, ik probeer zuiver te werken. Dan vraag ik mezelf al af, wat is zuiver en wie bepaalt eigenlijk wat wel of niet zuiver is?

Wie ben ik om te zeggen dat ik zuiver ben…. Ik probeer te leven en te werken vanuit een liefdevol hart en denk zo ver mogelijk met een ieder mee, respectvol.
Mensen gaan ook bij mij soms grenzen over en ze raken me dan ook? Waarom doen ze dat? En waarom raakt het mij? Ik denk er met regelmaat over na.

Ik ken ook mensen die het Altijd beter weten. Zodra je een reactie geeft op iets is het  “Nee….. want…..”.  Zij zetten zichzelf op een voetstuk en beseffen niet wat ze daarmee met de ander doen. Die duwen ze gewoon naar beneden. Het lijkt soms wel zonder moeite te gaan.

”Jij hebt het niet goed, jij leest niet goed, jij kunt er niets aan doen, jij snapt het niet, het zijn jouw zaken niet”. Ik lees het met regelmaat op social media. Ik vind het respectloos en vraag me dan af hoe ‘zuiverheid’ in elkaar steekt.  Zeker omdat ze dan ook nog roepen dat ze volledig zuiver werken. Ze werken met mensen, werken met energieën, werken om de ander een hand toe te steken op hun Levenspad.  

En de schade die ze aanrichten? Het leed….? Het kwetsen van de ander om zichzelf staande te houden? Het niet respecteren van de mening van de ander? Het kleineren van de ander. Is dat zuiverheid? Daar word ik pas verdrietig van.

En dan de mensen die die ‘altijd beter weten personen’ ook nog steeds op handen dragen…. Zij zijn nog niet gekwetst, zij zijn nog niet geraakt…. Dan denk ik: “Lees alsjeblieft allemaal eens wat beter wat er gebeurt, zie wat er gaande is, wees kritischer ….open je ogen, zie je dat niet?”

Nee, zij zien dat nog niet. Ze zien wat ze kunnen zien en ze laten zich als volgende raken op pijnstukken en zien dan pas wat er al die tijd gebeurde. Hoe spijtig ook.

Ik heb ook wel eens een aanvaring met een cursist of laat een naar gevoel bij iemand achter. Daar zijn we mensen voor, met gevoelens en emoties. Maar ik sta altijd open voor het gesprek, respectvol, over en weer. Ik hoef niet altijd mijn gelijk te hebben, we hebben samen een mening… en soms mag ik ook sorry zeggen en een concessie doen. Zo werkt het in het leven. Over en weer, bovenal respectvol naar de ander. We zijn gelijken.

 Pijn zit in een klein hoekje, maar het hoeft maar een heel klein beetje aandacht en het kan aangewakkerd worden. En dan voelt de persoon de pijn weer.

Je doet een ander eerder pijn dan je zelf beseft. We weten allemaal dat het veel zegt over de persoon die de uitingen doet en dat het ook veel zegt over de persoon die de pijn voelt. Beide hebben hier een eigen stuk aan te pakken. Wees eens wat kritischer naar jezelf, met wat je te zeggen hebt.

 Verbaal, non verbaal en zelfs lichamelijk zoals de babysitter op het filmpje wat ik zag… Pijn, de ander pijn doen. Laten we proberen hier eens wat vaker bij stil te staan. Er zijn hele campagnes opgestart over pesten op school… helemaal goed. Maar pesten is maar een klein onderdeel van elkaar pijn doen. Laten we eens wat vaker nadenken over wat we eigenlijk zeggen, met welk doel we onze positie naar de ander bepalen en laten we meer respect voor elkaar tonen. We zijn allemaal gelijk, niemand beter dan de ander.

En wees ook zelf eens wat kritischer in wie je 'volgt' en wat je leest ….  Want zo ‘zuiver’ is het allemaal nog niet.