vrijdag 31 mei 2013

Hoe houd je je focus?

Het is weer tijd voor een vraag mbt het realiseren van mijn Luisterkind boek. Deze kwam binnen via mijn blog.
Vraag: hoe ik het voor elkaar krijg om me iedere keer weer zo sterk te focussen. Zij is zelf iedere keer zo snel afgeleid .

 
Antwo
ord: Ik kijk meestal een dag van tevoren naar de volgende dag en kijk hoe ik daar mijn boek-uren in kan zetten. Ik heb geen vaste uren, geen maximaal per dag dit of dat. Mijn andere werkzaamheden lopen ook gewoon door.
Ik zak met het schrijven in een flow en dan schrijf ik door tot ik geen zin meer heb, ik na moet denken over de vervolgstukken of dat er andere activiteiten roepen. Me focussen is dus geen probleem, starten en mee gaan in de stroming en niet verplicht aan een tijd vastzitten en ook niet balen als er een dag minimaal geschreven is. Dat zal dan zo bedoeld zijn en mag er in de ruimte die niet gevuld is wat nieuws ontstaan wat de volgende keer aan het papier wordt toevertrouwd.

Volgende vraag!!!

maandag 27 mei 2013

Hoeveel uur per dag schrijf je aan je boek?

Diana, hoeveel uur per dag schrijf jij nou aan je boek?? Een vraag, die gisteren in een Facebook berichtje bij me binnen kwam.
Toen ik die vraag las dacht ik: Ja, het is niet de eerste vraag over mijn schrijfwerk, die binnen rolt. Normaliter mail ik die ene persoon weer terug, maar nu lijkt het me leuk om die vraag gewoon hier te beantwoorden. Voor iedereen die het leuk vindt om te volgen.
 
En misschien heb jij ook zelf wel een vraag die betrekking heeft op het schrijven van mijn Luisterkind boek? Elke willekeurige vraag die bij je opkomt mag je me stellen. Vanaf vandaag tot de dag dat mijn manuscript naar de Uitgever gaat.
Vraag: wanneer is dat?
Antwoord: uiterlijk eind juni en alles eerder als hij klaar is.
 
Dusssssssssss lieve mensen, leef je uit en stel je vragen
Mag hier bij 'reactie', mag in een mail naar mail@dianavanbeaumont.nl, mag via een persoonlijk berichtje via facebook. Kijk maar wat je goed voelt. Ik vind het leuk om met jullie te delen en kijk er dan ook naar uit!
 
O ja, het antwoord op de vraag hoeveel uur per dag ik aan mijn boek schrijf.
Ik heb een tijdje gedacht dat ik alleen maar aan mijn boek werkte als ik daadwerkelijk letters op het scherm zag verschijnen. Na vier boeken weet ik gelukkig wel beter.
Gedurende de dag zwiert het boek heel vaak door mijn hoofd, of ik nu de was aan het ophangen ben, de hond aan het uitlaten ben, het maakt niet uit. "Dit moet er nog bij, dat mag ik niet vergeten, die zin mag anders, o nu weet ik welk stukje er weg mag" en ga zo maar door.
Op het tafeltje hier beneden ligt pen en papier, voor de invallen die ineens op komen zetten en die ik niet mag vergeten.
Soms hebben hoofdstukken ook even wat meer tijd nodig en mogen ze zich rustiger vormen in mijn hoofd voor ze echt op papier komen te staan.

Hoeveel uur ik daadwerkelijk echt aan mijn boek schrijft wisselt per dag en is sterk afhankelijk van de andere activiteiten en mijn concentratie, of ik wel of geen zin heb, of ik moe ben, of mijn koekjes op zijn, of het hoofdstuk net af is en zo nog meer redenen.
Soms schrijf ik vier uur per dag, soms meer, soms minder. De uren dat ik daadwerkelijk met het boek bezig ben is op dit moment wel bijna de hele dag te noemen.
Ik sta er mee op en ga er mee naar bed.

Volgende vraag!!!




Huzarenstukje in mijn bunker

Het begint een aardig huzarenstukje te worden. Nog vier volle weken... De tekst van de achterkant ligt al bij de Uitgever. Mijn Schrijfverblijf ziet er uit zoals ik het altijd had bedacht; overal papieren: op het bureau, op de grond en op de stoel, de boeken die ik nodig heb liggen open op het bureau, theebeker op het dienblaadje, mijn laptop daar ergens tussen. Het lijkt volledig ontploft, maar voor mij zit er een systeem in. Niet aankomen en absoluut niet verschuiven dus.
 
Mijn gewone werk gaat ook door: de aanvragen voor de Luisterkind afstemmingen blijven binnen rollen, er zijn nog wat dagen buiten de deur, er zijn daarnaast nog diverse andere werkzaamheden te doen en de dagen tikken rustig voort.
 
Ik heb me teruggetrokken in mijn bunker, het wordt plannen, het wordt indelen met de diverse andere werkzaamheden, het wordt niet af laten leiden, het wordt doorgaan zoals ik bezig was. Het huishouden is voor de maand juli.
Ik krijg het boek wel op tijd af, daar heb ik in ieder geval geen twijfel over.
Het zal nog wel even bloed zweet en tranen worden, met alles wat daarbij komt kijken. Ik heb het er graag voor over, want één ding is zeker.... Je hoort me niet klagen, ik vind het heerlijk!


In oktober is mijn Luisterkind boek te verkrijgen, dat is toch een prachtig mooi vooruitzicht!!!