zondag 3 oktober 2010

Hoeveel levens neem je mee?

Een aanvraag, contact op zielsniveau... een prachtige jongedame van 13 met problemen op school. van mij hoeven ze niet naar mijn praktijk te komen. Ik leg in mijn eigen ruimte en mijn eigen stilte contact met ze, op zielsniveau.
Van de week had ik al met haar op zielsniveau gesproken. Ze vertelde me dat ze geholpen wilde worden, maar voelde wel haar angst. Diep verdriet en pijn.
Ik vertelde dat ik haar graag wilde helpen, en dat ze daarvoor wat meer naar voren mocht komen, zodat ik haar beter kon verstaan.

Vanmorgen weer op haar afgestemd en toen kwam het gesprek goed op gang.
Ze liet me beelden zien van verkettering, geslagen met scheppen, gestoken met rieken, de brandstapel... Beelden uit een vorig leven. Intense pijn en verdriet. We raakten aan de praat en ik zag haar wonen in het bos... uitgespuugd door de mensen in het dorp. En dat niet in één leven, welnee vele levens achter elkaar.
En al die herinneringen in haar onderbewuste maakte dat ze nu zo reageerde op school. Ze was bang dat als ze een stap verkeerd zou doen, ze de hele school over haar heen zou krijgen, dat ze weer gepest zou worden. En degene die daar bovenaan stond, net als in ieder vorig leven één persoon de aanstichter was geweest, degene die daar op school stond was haar leraar.
De verklaring van haar gedrag was duidelijk.

We zijn samen naar haar vorig leven toegegaan en we hebben het moment daar veranderd, we hebben de kracht in haarzelf naar boven gehaald. Niet toegeven, geen pijn lijden... Het ging goed... Ik zag haar kracht toenemen.
Ze kon het de rug toekeren!

Terug naar het hier en nu vielen ook direct de kwartjes bij haar... en ze wist wat ze in het vervolg op school mocht gaan doen. Zo prachtig om te zien!
We hebben elkaar stevig vastgehouden en tranen rolden over onze wangen.
Ze had die delen uit haar vorige levens meegenomen dit leven in. En ondervond er weer de hinder van.

Alles op de mail ... niemand in mijn praktijk geweest, alles op afstand en op zielsniveau. Zo bijzonder. We waren ruim drie kwartier verder toen we elkaar gedag zeiden. Het geheel is duidelijk geworden, voor zowel haar als haar ouders.
Uiteraard ben ik nu heel benieuwd of de veranderingen op school zichtbaar gaan worden! Ik blijf langs de zijlijn even meelopen.
Wat prachtig toch om dit werk te mogen doen en dat ik het vertrouwen van de mensen krijg om zo op zielsniveau contact te leggen.