Ik heb een hekel aan je... doe maar af met Liefde

“Hij haalt me het bloed onder de nagels vandaan! Ik word gek van hem.”

“Kun je hem in jouw Liefde zetten? Haal hem maar voor je in beeld en zet hem maar in een prachtig licht. Zie je?”
“Uhm ja ik zie hem wel… het licht lukt me niet zo goed.”

“Stuur maar vanuit je hart een mooi licht naar hem, Liefde heet dat. Zet hem maar in dit licht en laat hem maar los. Hij hoeft niet meer in jouw energie te zitten. Hij hoeft jou niet meer te ergeren. Geef je liefde aan hem en zeg dat je hem niet meer in je energie wilt hebben. Hij mag daar uit. Laat hem maar los in Liefde.”

“Ja ik heb hem nu in een licht staan ja, roze!”

“Mooi, je hebt hem jouw Liefde gegeven. Laat hem nu maar los. Omring hem maar met het licht en laat hem maar los… laat hem maar los… Stuur hem jouw liefde, vanuit jouw liefdevolle hart en laat hem maar los.”

Zo makkelijk. Als je je aan iemand stoort, een hekel aan hem hebt, hij het bloed onder je nagels vandaan haalt... dan zeg je dat hij niet meer in jouw energie mag zitten, je plaatst hem in een licht, geeft hem jouw liefde en plop je laat hem los. Klaar.  Ik hoor het zo vaak, dat mensen met het woord Liefde, de hele boel kunnen omzetten. Laat maar los, het is niet van jou. Stuur maar jouw liefde en klaar.

Is dat zo makkelijk? Zien we hier niet iets veel belangrijkers over het hoofd?

Waarom denk je dat de ander jou trickert? Waarom denk je dat de ander je het bloed onder de nagels vandaan haalt? Waarom denk je dat je je ergert, of iets raar of stom vindt? Omdat het een deel stuk in jou zelf raakt. Jij laat je raken, jij ergert je aan iets in jezelf. De boodschap van de ander zegt altijd iets over jezelf.

En jij zet de ander heel eenvoudig in Liefde en koppelt hem los. Weg ermee. Niet aan ergeren, niet jouw pakkie an. Dat ligt aan de ander, en die mag je in Liefde loslaten. Dan erger je je ook niet meer aan hem, dan ben je ook niet meer boos.

En irriteert de ander zich aan jou, dan zeg je heel wijs… dat ligt dan mooi bij hem. Hij heeft nog een stuk te doen. Niet mijn pakkie an. En hop je legt het weer bij de ander.

In beide gevallen vergeet je naar jezelf te kijken. 
In beide gevallen schuif je het fijn van je af.

Het ‘afdoen met de Liefde’, vind ik net even iets te gemakkelijk.

Ik heb met mijn Luisterkind afstemmingen ook veel contact met volwassenen. Je wilt niet weten hoe veel ik er naar een echtscheiding zou hebben kunnen sturen. Hoe vaak er wel geen ergernis over de partner is…ik heb het tellen losgelaten. Wanneer ik dat soort afstemmingen doe, komt er altijd een ongenoegen bij de persoon in kwestie naar boven die over haarzelf gaat. Zij heeft haar leven niet op orde, zij staat niet in haar eigen kracht, zij doet niet wat haar hart haar eigenlijk vraagt te doen; lief zijn voor zichzelf.

Er is werk aan de winkel. Het is wel degelijk haar stuk. Niet afdoen met: “Zet hem maar in jouw Liefde en laat hém maar los!”  

Het is niet zo simpel om alles maar met ‘De Liefde’ af te doen. Het is geen afschuifsysteem.

Het leven, jouw leven is werken, alert zijn, signalen oppikken, voelen en weten wie je zelf bent. Dicht bij jezelf zijn, zodat je signalen kunt herkennen.

“Zet maar in het licht en laat maar los!”  Nee, zo werkt het niet. De ergernis naar de situatie is er niet voor niets.

Waarom erger je je aan die man? Omdat hij eigenlijk precies zegt waar het op staat? Omdat hij je pijnlijk duidelijk maakt dat jij de ballen niet hebt om een keuze te maken? Omdat hij je op een oud kindstuk weet te raken? Omdat jij je mond niet open durft te trekken? Omdat jij geen stappen durft te zetten, knopen durft door te hakken?

En dan gaan we hem jouw Liefde geven, loslaten en klaar?

Waarom ga je niet in stilte bij jezelf te luister waar zijn waarheid zit en wat je daar eens aan gaat doen? Waarom ga je niet in je kracht staan en een keuze maken? Je ballen tonen?
Waarom ga je niet aan het oude kindstuk werken?
Waarom ga je geen knopen doorhakken en je leven maken zoals Jij het wilt?

Het is toch zo zonde, als je hem in het licht gaat zetten, hem jouw Liefde gaat geven en het daarmee af doet?

De volgende persoon komt vervolgens binnen wandelen en raakt jou net zo hard op je kindstuk, het niet maken van keuzes en de waarheid die bikkelhard kan zijn. Het zijn jouw leerstukken en zolang je daar niet naar kijkt, niet aan werkt, blijf je er op geraakt worden. Keer op keer op keer. En dan zeg je ook nog “Ik lijk het wel aan te trekken! Ik krijg altijd zulke mensen op mijn pad!” Dat is toch niet zo vreemd?

Ik erger me soms ook. Aan allerlei dingen die er om me heen gebeuren. Aan mensen die niet luisteren, aan mensen die dingen voor me in gaan vullen, aan mensen die niet doorpakken, aan mensen die maar zeuren …..  Ik heb die mensen niet in Liefde losgelaten. Nee, ik heb voor mezelf duidelijk gekregen dat als ik dat voel, als ik dat constateer, als die ergernis er naar de ander is, dat er dan in mijn planning iets niet klopt.  Ik heb dan mijn eigen werkzaamheden niet op rit, geen duidelijk overzicht in het geheel. Dat geldt voor mij op de momenten dat ik me ga ergeren aan de ander

Nu ik dat weet, erger me ik soms nog wel, maar kan dan bijna per direct naar mezelf omschakelen. Wat ben je aan het doen Diana? Wat loopt er op dit moment niet fijn? En voila, de ergernis naar de ander is er niet eens meer.

Er zijn 1.000 voorbeelden te noemen, waar de een de ander raakt. En dat is niet voor niets. Het is nooit voor niets. Waarom vind je het niet kunnen dat die dikke dame daar buiten een legging draagt? Waarom erger je je eraan? Omdat het lelijk is? Wie bepaalt wat lelijk is? Ga eens bij jezelf horen waarom?
Waarom stoor je je als je collega altijd zo hard lacht? Waarom raakt de ander je, als  ze voor de zoveelste keer iets negatiefs over je zegt? Sta jij wel in je kracht of had jij net zo vrijpostig willen lachen of voel je je minder dik als je op de dikke dame buiten afgeeft?

Moet je de collega dan maar in Liefde los gaan laten? Moet je de persoon die negatieve dingen over jou zegt maar in Liefde los gaan laten??  Moet je die jouw Liefde geven?

Of ga je die Liefde aan jezelf geven, en zelf kijken waar je die Liefde naartoe kunt brengen?  Aan jezelf werken en sterker gaan staan, je emoties gaan uiten als je dat wilt en wat aan je gewicht gaan doen.

Dan zul je aansluitend gaan zien dat je die dame in haar legging niet meer veroordeelt, haar wellicht niet eens meer ziet. Dan zul je gaan zien dat je meningen bijstelt, dat anderen niets meer te mopperen hebben op je omdat je zelf in je kracht staat.
Je zult de pijn niet meer zo voelen en wellicht zelfs kunnen overgaan in mededogen naar de ander.

Liefde is prachtig! Daar zeg ik niets negatiefs over. Het is ook hard nodig, voor jezelf en naar de ander toe.

Wel vind ik, dat we wat meer van onszelf mogen leren en het niet naar de ander hoeven te blijven schuiven en het daar maar met De Liefde los moeten koppelen of met De Liefde moeten keren, wat dat dan al betekent. Dat vind ik veel te makkelijk, dat vind ik te veel door de roze bril en dat vind ik serieus een gemiste kans voor jou zelf!

Durf jezelf die Liefde te geven en durf te groeien, jezelf beter te leren kennen en meer en meer van jezelf te houden.

Best beetje trots op de dames

Morgen de laatste dag van de eerste groep cursisten die bijna met de Luisterkind Methode aan de slag kunnen.

Ze zijn een half jaar bezig nu... gestart met stap 1 en zo door en door. Oefenen, bijstellen, twijfel, bijschaven, ogen geopend,......o werkt het zooo! Verrassing, pijn, tranen, oefenen, blijheid, spanning, euforie, liefde, oefenen, samenwerken, ontdekken, overleg, vallen, oefenen, groeien en iedere keer weer de wil om nog meer uit de volgende afstemming te halen.

Ze begonnen met het grote geheel, sommigen twijfelden... waar gaat het naar toe en kan ik het wel... Maar ze gingen door en het werd steeds duidelijker. Ze gingen van oefenen op volwassenen naar oefenen op kinderen en ook dat bleek te lukken. Het bracht ze in een volgende dimensie. Genieten met hoofdletter G.
Daarna nog een stap verder, met het kind naar vorige levens en in gesprek met auralifters. Reacties van ouders, verrassend, blij, veranderingen zichtbaar.
Ook zij mochten ervaren wat ik al geruime tijd ervaar, fijn te delen! En alles alles alles op afstand, zonder kind, zonder ouder te zien! Knap staaltje werk! Het was volledig nieuw en ze deden het ... allemaal, stuk voor stuk.

Een prachtig stel, allemaal zo vol liefde om dit uit te gaan dragen, om zo veel kinderen en volwassenen te helpen. De wereld wordt dankzij deze kanjers wéér een stukje mooier! Ik kijk uit naar morgen!

Voor mij ook weer een nieuwe stap, mijn eerste groep gaat de wereld in... Ik mag een mooi stel lieverds los gaan laten, zij gaan de Luisterkind Methode uitdragen. Ja best een beetje trots!

Ik ga zo fijn naar bed, dan is het eerder morgen :D ♥

Wil jij ook de opleiding volgen of er meer over weten?
Kijk dan op mijn website www.dianavanbeaumont.nl.