Huzarenstukje in mijn bunker

Het begint een aardig huzarenstukje te worden. Nog vier volle weken... De tekst van de achterkant ligt al bij de Uitgever. Mijn Schrijfverblijf ziet er uit zoals ik het altijd had bedacht; overal papieren: op het bureau, op de grond en op de stoel, de boeken die ik nodig heb liggen open op het bureau, theebeker op het dienblaadje, mijn laptop daar ergens tussen. Het lijkt volledig ontploft, maar voor mij zit er een systeem in. Niet aankomen en absoluut niet verschuiven dus.

 

Mijn gewone werk gaat ook door: de aanvragen voor de Luisterkind afstemmingen blijven binnen rollen, er zijn nog wat dagen buiten de deur, er zijn daarnaast nog diverse andere werkzaamheden te doen en de dagen tikken rustig voort.

 

Ik heb me teruggetrokken in mijn bunker, het wordt plannen, het wordt indelen met de diverse andere werkzaamheden, het wordt niet af laten leiden, het wordt doorgaan zoals ik bezig was. Het huishouden is voor de maand juli.

Ik krijg het boek wel op tijd af, daar heb ik in ieder geval geen twijfel over.
Het zal nog wel even bloed zweet en tranen worden, met alles wat daarbij komt kijken. Ik heb het er graag voor over, want één ding is zeker.... Je hoort me niet klagen, ik vind het heerlijk!

In oktober is mijn Luisterkind boek te verkrijgen, dat is toch een prachtig mooi vooruitzicht!!!