Heerlijk, boven op mijn kamertje. De waterkan gevuld met warm water, wierookje aan en een lekker muziekje op. De blauwe stoel nodigt uit. Dan vandaag maar niet aan het bureau. Vanaf de stoel kan ik mijn nieuwe kroontjespen ook veel beter zien. Als ik aan het bureau ga zitten dan staat mijn scherm in de weg. Nu kan ik hem zo zien staan glimmen! Wat een plaatje en wat nodigt het me iedere keer weer uit om te schrijven.



Mijn boek 'Leid me...' komt over een paar weken opnieuw uit. Ik ben heel benieuwd hoe de omslag in het echt is en hoe het boek me nu voelt. Groter van formaat, andere lay-out, ja zeker spannend. De bestellingen druppelen binnen. Fijn te zien dat mensen deze nieuwe druk opnieuw aanschaffen. Mailtjes van voor mij onbekende mensen, die me mailen dat ze al een exemplaar bij de boekhandel besteld hebben. Mooi!

Ondertussen zit ik in mijn blauwe stoel. Voetjes op de bureaustoel en mijn vingers over de toetsen van mijn laptop. Woorden, zinnen, de wereld wordt langzaam buitengesloten, ik ga verder en verder op in de tekst die ontstaat.
Mijn nieuwe boek in wording.
Over een paar maanden wil de uitgever graag het manuscript ontvangen. Dan is mijn boek zeker af. Dat gaat lukken.
Geen dik boek dit keer, maar meer een boekje om bij de hand te houden en door te bladeren, als je het even niet meer weet.



Het boekje voelt liefdevol en zacht. Ik werk er heel graag aan. Het geeft me een warm en betrokken gevoel.

De blauwe stoel biedt me mijn plekje vandaag en mijn uitzicht is prachtig: mijn nieuwe kroontjespen! Laat de woorden maar vloeien....